Μαμά...

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω
...ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ
να σου μιλάω καταφέρνω
και σκέφτομαι που πίνω κόκα κόλα

για να ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα
κι ανοίγω το ψυγείο σου
το έλα και το αντίο σου ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ όλα
Μαμά,
πεινάω μαμά
φοβάμαι μαμά
γερνάω μαμά
και τρέμω να μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς
ωραία νέα κι ατυχής.....
Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα,
να ξέρεις πως σου τα χω φυλαγμένα
Και τέλειωσα με άριστα αλλά,
δεν έχω ευχάριστα μαμά...
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα
Σαράντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σου φέρνω ανεμώνες...
Και κοίτα ένα μυστήριο του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε,μου λέει σα δυό σταγόνες.....
Μαμά...
πεινάω μαμά
φοβάμαι μαμά
γερνάω μαμά
και τρέμω να μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς
ωραία...νέα....κι ατυχής...
.........

Βιρτζίνια Γούλφ

Mrs. Dalloway
by
Virginia Woolf

Mrs. Dalloway said she would buy the flowers herself.....








Virginia Woolf
1882-1941

H Virgininia Woolf γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 25 Ιανουαρίου 1882.
Ανατράφηκε με συντηρητική βικτοριανή αγωγή.Καταπιέστηκε πολύ καθώς εμποδίστηκε να πάει σχολείο και όλη της τη ζωή κουβαλούσε αυτό το βάρος.
Ο θάνατος της μητέρας της στα 13 της χρόνια,που τον διαδέχτηκαν οι θάνατοι του πατέρα της και της αδερφής της Στέλλας,την οδήγησαν σε αλλεπάλληλους νευρικούς κλονισμούς.
Σύμφωνα με μελετητές της,η Virginia Woolf ήταν μανιοκαταθλιπτική.
Περνούσε περιόδους έντονης διέγερσης,αλλά και διαστήματα κατάθλιψης.Στα ημερολόγιά της αναφέρει,πως άκουγε φωνές,που της έλεγαν πως δεν αξίζει.
Όλη της τη ζωή προσπαθούσε να ξεπεράσει το θάνατο των αγαπημένων της προσώπων.
Θα παντρευτεί τον Leonard Woolf στα 1912,αλλά ένα χρόνο μετά παθαίνει κατάθλιψη και κάνει την πρώτη της απόπειρα αυτοκτονίας.
Στο ημερολόγιό της γράφει " Έχει πλάκα να είσαι τρελή.Προκαλεί ωραίες ιδέες-καλύτερα απ όταν έχεις τα λογικά σου"
Ο άντρας της για να την προφυλάξει απ τους αγχώδεις ρυθμούς του Λονδίνου,την πείθει να μετακομίσουν στο Richmont.
Εκεί εκδίδει το πρώτο της βιβλίο " Voyage out" το 1915.
Οι Woolf ιδρύουν το τυπογραφείο τους Hogarth press το 1916. Εκδίδουν T.S.Eliot,Maxim Gorky,E.M Forster,Katherine Mansfield, τα άπαντα του Sigmund Freud.
Παράλληλα η Virginia διαβάζει ασταμάτητα.Μπορούσε πλέον να εκδίδει και μικρότερα βιβλία όπως το Kew Gardens και το Mark on the wall.Της άρεσε να γράφει στον κήπο τους,αλλά συχνά έγραφε όρθια,σ ένα ειδικά διαμορφωμένο γραφείο.
Είχε τη δικιά της συγγραφική συνταγή : 250 λέξεις την ημέρα.
Δεν έγραφε παραπάνω.Δεν άντεχε.Αλλά κάθε μέρα,ό,τι και να συνέβαινε,έγραφε τις 250 λέξεις της.Λάτρευε τους περιπάτους στην εξοχή,όπου την άκουγαν να απαγγέλλει δυνατά τη συνέχεια των κεφαλαίων της.
Την περίοδο του πολέμου ένοιωθε οτι είχε χάσει το ταλέντο της,καθώς δεν εύρισκε πλέον νόημα στη συγγραφική εργασία,με την τρέλλα που είχε καταλάβει τον κόσμο.
Στις 28 Μαρτίου 1941 νιώθοντας πως βυθίζεται στην ασθένειά της,πήρε την απόφαση να τερματίσει τη ζωή της.Φόρεσε ένα βαρύ παλτό ,γέμισε τις τσέπες της με πέτρες κι έπεσε στα παγωμένα νερά του ποταμού Ouse κοντά στο σπίτι της.

παράνοια..

ή απλά η διαπίστωση πως ορισμένοι άνθρωποι,απλά,αργά,αθόρυβα
απομακρύνονται.
Χωρίς να σου δώσουν μια ευκαιρία
Μια ευκαιρία να σε γνωρίσουν
Μια ευκαιρία να τους πεις,να μη φύγουν
Στην ίδια μοναξιά φυλακισμένοι ζούμε όλοι.
Όσο κι αν δεν θέλουμε να το δούμε

ερήμην τους

Αυτή η καταραμένη συνήθεια,να επενδύεις
στη ζωή των άλλων,ερήμην τους


(Αλκ. Παπαδάκη)

Αν ο ήλιος πεθάνει.....

"...ένοιωσα άδεια,τρελή απ' το θυμό,πατέρα,όπως όταν σκέφτομαι πως κι εσύ θα πεθάνεις κι η μητέρα θα πεθάνει
κι εγώ θα πεθάνω.
Γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το θάνατο.Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αυτόν που λέει,πως ο θάνατος είναι φυσικός,ο θάνατος είναι λογικός,πως όλα τελειώνουν και πως κι εγώ θα τελειώσω.Πάντα έλεγα πως ο θάνατος είναι μια αδικία,ο θάνατος είναι παράλογος και πως δεν πρέπει να πεθαίνουμε αφού γεννιόμαστε.Δεν μπόρεσα να καταλάβω ούτε κι αυτόν που λέει,στην πραγματικότητα δεν πεθαίνεις,μεταβάλλεσαι σε κάτι άλλο,γίνεσαι ένα ματσάκι χόρτο,ένα φύσημα αέρα,ένας λάκκος με νερό.Δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω,γιατί το να ζω,για μένα,πάει να πει να σαλεύω μέσα σ αυτό το σώμα,μέσα σ αυτή τη σκέψη....

Απόσπασμα απ το βιβλίο της "Αν ο ήλιος πεθάνει"

Καλό ταξίδι

καλοκαιριού χρώματα

Μερικά απ τα βότσαλα μιας υπερβολικά όμορφης και μικρής παραλίας στη Μήλο.
Λέγεται Καστανάς.
Τα χρώματα στα βότσαλα είναι αληθινά,έτσι είναι ολόκληρη η παραλία και οι ψηλοί βράχοι γύρω της.
Πολύ δύσκολη η πρόσβαση εκεί,αλλά άξιζε τον κόπο.
Τέτοια χρώματα συνδυασμένα με το γαλάζιο του Αιγαίου!
Η απόλυτη ομορφιά.
Φεύγοντας πήρα μαζί μου,όσα περισσότερα βότσαλα μπορούσα,αψηφώντας το κουβάλημα σε ανηφορικό -επικίνδυνο- δρόμο. (Σε μερικά από αυτά,τώρα κολυμπάει ο μονομάχος μου)
Οι ντόπιοι σε μια συζήτηση που είχα με κάποιον από αυτούς,δεν διαφημίζουν αυτή τη μικρούλα παραλία,αυτό το κομμάτι ομορφιάς.Και μάλλον δεν έχουν άδικο.

τα ήσυχα βράδια..

συνεχίζω το καλοκαίρι μου
Στη θάλασσα της νύχτας,με το πολύχρωμο βαρκάκι μου απ το μπαλκόνι του σπιτιού μου.
Συντροφιά μου οι όμορφες αναμνήσεις,που έφερα μαζί μου επιστρέφοντας και η προσμονή του επόμενου καλοκαιριού,κάθε επόμενου καλοκαιριού

Μ.χ (ας μεταφραστεί κατά το δοκούν)

Είμαι καλά STOP.¨Επαναπατρίστηκα Κυριακή βράδυ.STOP.Τηλέφωνο νεκρό.Stop.
Σύνδεση,εννοείται νεκρή. Stop
Aιτία τα προεκλογικά έργα-σκαψίματα-στους δρόμους . Stop
Από την προηγούμενη Παρασκευή,όλο το οικοδομικό τετράγωνο είναι χωρίς τηλέφωνα. Stop
Ενίοτε μένουμε και χωρίς νερό,ρεύμα και τα συναφή. Stop.
Δεν περίμενα τόσο μεγάλο το σοκ του επαναπατρισμού!!!! Stop.
Μάλλον θα ναι η ¨θεία ¨εκδίκηση για τους 2 μήνες διακοπές.Stop
Σας φιλώ όλους και θα επιστρέψω μόλις και όταν (= ότε+αν) αποκατασταθεί η βλάβη του ΟΤΕ.
Stop.
Είμαι η Alkyoni και είμαι καλά (;;;;;) Stop.