Αν ο ήλιος πεθάνει.....
"...ένοιωσα άδεια,τρελή απ' το θυμό,πατέρα,όπως όταν σκέφτομαι πως κι εσύ θα πεθάνεις κι η μητέρα θα πεθάνεικι εγώ θα πεθάνω.
Γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το θάνατο.Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αυτόν που λέει,πως ο θάνατος είναι φυσικός,ο θάνατος είναι λογικός,πως όλα τελειώνουν και πως κι εγώ θα τελειώσω.Πάντα έλεγα πως ο θάνατος είναι μια αδικία,ο θάνατος είναι παράλογος και πως δεν πρέπει να πεθαίνουμε αφού γεννιόμαστε.Δεν μπόρεσα να καταλάβω ούτε κι αυτόν που λέει,στην πραγματικότητα δεν πεθαίνεις,μεταβάλλεσαι σε κάτι άλλο,γίνεσαι ένα ματσάκι χόρτο,ένα φύσημα αέρα,ένας λάκκος με νερό.Δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω,γιατί το να ζω,για μένα,πάει να πει να σαλεύω μέσα σ αυτό το σώμα,μέσα σ αυτή τη σκέψη....
Απόσπασμα απ το βιβλίο της "Αν ο ήλιος πεθάνει"
Καλό ταξίδι
posted by Alkyoni at 10:31 μ.μ.
8 Comments:
Κάθε αρχή και τέλος...
Καλό ταξίδι.
Καλό της ταξίδι.
Νομίζω πως εκεί θάναι καλά.
Κι η σκέψη δεν χάνεται και δεν αλλάζει.
Ετσι θάναι!
Καθε τελος και μια νεα αρχη.Μπορει να ισχυει και στο θανατο...
Όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο έκλαψα!Μα πιο πολύ όταν το έζησα! Θα ΄ναι εκεί με τον Αλέκο και το αγέννητο παιδί της!
Κάθε ένας από εμάς είναι ένα υπαρξιακό δράμα.Μόνο αν το καταλάβουμε γινόμαστε άνθρωποι.
Καληνύχτα!
Καλησπερίζω και θα συμφωνήσω με τον Ιωάννη. Έτσι είναι.
Την περιμένει ο Αλέξανδρος Παναγούλης.
Ωραία γυναίκα...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home