@φεγγ. λες; είναι εύκολο; καλή σου μέρα :) @redhat καλώς σε μ άρεσε το είναι κάποιοι πίνακες που σε κάνουν να βλέπεις πίσω απ αυτούς.. καλή σου μέρα κι εσένα @3pd μας συχνά,ή πάρα πολύ συχνά τόσο που το ασπρόμαυρο να το θεωρούμε σαν το μόνο φυσιολογικό; φιλί @Φ-Μ έστω τ ανοίξαμε.. τί διαφορετικό θα δούμε,που δεν βλέπαμε;; Δεν εμποδίζει καμμιά θέα ούτως ή άλλως καλό Σ/Κ φιλιά @άσκαρ μας εσύ έχεις την σκέτη καταόκκινη πρόκληση .. :) Ακόμη γελάω με την πρόκλησή σου :*
Αλκυονίτσα μου, Θεώρησα πως το φύλλωμα του δένδρου είναι απλά κεντίδι της κουρτίνας και ανοίγοντας το παράθυρο, το αντικρύζεις χωρίς φύλλα. Λες... να παραείδα;
@ η ψυχή μου το ξέρει : καλώς ήρθες. Έχει μέρες που "πρόσεξα" το blog σου,μ άρεσε αυτό το "η ψυχή μου το ξέρει"..τίτλος που θα ταίριαζε σε πολλούς από μας,μην πω σε όλους μας. Και το σχόλιό σου το βιβλίο της αμάντα Μιχαλοπούλου -Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη- μάλλον επειδή το φως όλα πιο έντονα τα κάνει Καλή σου μέρα :) @υφάντρα μου να δω πότε θα συντονιστούμε να μιλήσουμε στο τηλ. Ή εγώ θα λείπω...ή εσύ θα κοιμάσαι,διάβασα ήσουν κρυωμένη αυτές τις μέρες Θα ξαναπάρω τ απόγευμα.Να μου προσέχεις κι άσε τα δωράκια προς "Κασσάνδρου" γενικά Ξέρεις τί εννοώ αδερφούλα φιλάκια @άσκαρ ναι μωρέ μου,πλάκα κάνω κι εγώ...μου φάνηκε τόσο σουρεαλιστικά γελοία η όλη φάση ΥΓ: μην αδικείς τα τσόκαρα,μια χαρά άνετα είναι και για πολλούς φετίχ :)) @ωσηέ θα μπει λες μέσα σκληρή η πραγματικότητα;; καλώς όρισες κι εσύ :)
@αερικό μου ήμουν σίγουρη,πως αν το βλεπες και σχολίαζες,αυτήν ακριβώς την ερώτηση θα κανες Στην οποία ήδη ξέρεις και την απάντηση Όπως και να χει..πέρα απ το σχόλιο...μη βιάζεσαι να έρχεσαι στο τηλέφωνο όταν προσπαθώ να γοητεύσω τον πιό σέξυ άντρα του μπλογκοχωριού μας κι ας είναι ο δικός σου :P (έγινα κατανοητή;;;;;;;) :)φιλιά και στους δυό σας @Βασιλική δυστυχώς όχι καλό μου καλή σου μέρα @γλαρένια μας εσύ και τα στολιδάκια σου παντού,τα ανύπαρκτα κεντίδια σε ανύπαρκτες κουρτίνες...αυτό το σχόλιο σε "δείχνει" Δεν παραείδες. Έδειξες έμμεσα σε μας,πως έχεις κάνει μια όμορφη φωλίτσα γα σένα και τ άλλα γλαράκια και πως έξω απ αυτή δεν υπάρχει τίποτε τόσο όμορφο ,όσο το μέσα της Έχω άδικο;;; σε φιλώ
@amo τις φυλακές μας πιστεύω οι ίδιοι τις χτίζουμε και μπαίνουμε μέσα..έχεις δίκιο πως η ελπίδα είναι ορατή απ οποιαδήποτε φυλακή,υπάρχουν όμως φορές που δύσκολα πολύ βρίσκουμε την έξοδο να φτάσουμε σ αυτό που βλέπουμε καλή σου μέρα και φιλιά @μαφαλντάκο όντως δεν είδες κανένα παράθυρο;;;;;!!!!! με τρομάζεις :S φιλιάαααα @mrs smith να σε καλοσωρίσω κι εσένα..πιο πάνω στην amo απαντούσα για την πόρτα που ζητάς υπάρχει αλλά ίσως πάρει κάποιο διάστημα να την βρει κάποιος και ίσως κάποιος άλλος να μην τη βρει ποτέ.. καλή σου μέρα :) @αλήτισσά μας σαν τα ποιήματά σου,που διαβάζω και δεν βρίσκω λόγια να μιλήσω φιλώ σε @μεθυσμενάκι το αντίθετο όντως κρίμα που δεν έτυχε,αλλά σύμφωνα μ αυτά που λέγαμε ...ίσως και καλύτερα που δεν έτυχε :P Μ έπιασε το αλλεργικό άσθμα πριν ακόμα μάθω πως είσαι εδώ γελάω ακόμα με τους παραλληλισμούς και τις "συμπτώσεις" θα υπάρξουν κι άλλες φορές Το αερικό έκανε αγιασμό άραγε;; φιλιά πολλά μεθυσμενάκι μας τόσα πολλά να πάρεις και μαζί σου εκεί
Κατά βάσιν ΝΑΙ, όλοι μας εξάλλου, πρωτίστως την οικογενειακή μας ευδαιμονία επιδιώκουμε.
Είναι όμως από μόνο του εγωκεντρικό.
Ο Γλάρος μου το λέει ...φιλοτομαρισμό.... Δε ζεις χωρίς τον παράγοντα άνθρωπο και δεν προοδεύεις. Από τους άλλους θα αντλήσεις... θα (εκ)παιδευτείς, αλλά και θα δώσεις.....
Εν τέλει, αυτός είναι και είναι ο τρόπος ζωής μας, εδώ στο Γλαροπουλαίϊκο.
@Φ-Μ γλαρένια μας πολύ σπάνια πέφτω έξω ε;; :) @insomnia λες .. για έναν Αναστάση;;; αλλά ήταν "γελοίο" όντως @Δημήτρη καλώς ήρθες "Το σκοτάδι, καλός σύμμαχος των μυστικών και των κρυμμένων ενοχών..." και όχι μόνο. Θα το ονόμαζα και λυτρωτικό @Βασίλη μου εδώ μοιάζουμε.φιλιά @Τάσο καλώς σε κι εσένα.. Υπάρχουν κι άπειρες αποχρώσεις του γκρίζου,αλλά όπως και να το κάνουμε η ζωή είναι πολύχρωμη.μόνο που τα χρώματα μερικές φορές είναι τόσο έντονα που πονάν τα μάτια.. Δεν ξέρω αν έχεις μπλογκ...δεν μπορώ να μπω @Ελένη μου απ την ψυχή ως την ψυχή...
Μπορούμε και να σχεδιάσουμε μια πόρτα στον τοίχο. Και να την ανοίξουμε. Και να πλημμυρίσει φως.
Όλα στο μυαλό μας είναι Αλκυόνη μου. Και το φως και το σκοτάδι. Κάπου εκεί γίνετε το προσωπικό μας πάλεμα. Κάπου εκεί στα όρια του νού και των πραγματικοτήτων που έχει δημιουργήσει. Στα όρια των επιλογών μας.
σε λιγο καιρο μονο σε πινακες θα μπορουμε να βλεπουμε το πιο απλο τοπιο, ενα δεντρο, λιγο φυση ρε ανθρωπε.. κρεμαστε στα παραθυρα σας πινακες, μηπως μπει και λιγο φως επιτελους!
30 Comments:
να σπασεις το παραθυρο λεω..
ανοιξε το καλύτερα.Γλιτώνεις και το σκούπισμα των σπασμένων γυαλιών.Ειναι κάποιοι πίνακες που σε κάνουν να βλέπεις πίσω απο αυτούς.Καλο σ/κ.
Ασπρόμαυρος, σαν τον εσωτερικό μας κόσμο συχνά...
΄Το ανοίγουμε για να μη ζούμε με ψευδαισθήσεις...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Πολύ μαυρίλα ... και δεν μ' αρέσει!
@φεγγ. λες; είναι εύκολο;
καλή σου μέρα :)
@redhat καλώς σε
μ άρεσε το είναι κάποιοι πίνακες που σε κάνουν να βλέπεις πίσω απ αυτούς..
καλή σου μέρα κι εσένα
@3pd μας συχνά,ή πάρα πολύ συχνά τόσο που το ασπρόμαυρο να το θεωρούμε σαν το μόνο φυσιολογικό;
φιλί
@Φ-Μ έστω τ ανοίξαμε.. τί διαφορετικό θα δούμε,που δεν βλέπαμε;;
Δεν εμποδίζει καμμιά θέα ούτως ή άλλως
καλό Σ/Κ φιλιά
@άσκαρ μας εσύ έχεις την σκέτη καταόκκινη πρόκληση ..
:)
Ακόμη γελάω με την πρόκλησή σου
:*
Πάντα τη ζωή τη χαζεύουμε πίσω από ένα "παράθυρο"...
Καλή και φωτεινή σου μέρα :-)
αδερφούλα...
"σκοτάδι"... πολύ...
δεν ξέρω... τι να πω....
μια έγχρωμη αγκαλιά;;;;;;;;
(ακροβατώ... και πάλι....
θα σε καλέσω στο κιν...
το σταθερό... "dead"....)
-θέλω...
σε ένα δέμα που θα φτάσει στην "Κασσάνδρου"...
να έχει δωράκια και για σένα....
;)
θές;;;;
φιλώ σε αδερφούλα....
Κούκλα, εγώ δεν έχω καμία σχέση με το τσόκαρο!
Απλά τον χαβαλέ μου κάνω...
Ωραίο... Σε αφήνει να ονειρεύεσαι πως υπάρχει κάτι όμορφο εκεί έξω...
Φτάνει να μην το ανοίξεις
Χαιρετώ
Καλε συ! Τοσο φως ερχεται απ' εξω και δε λεει να φωτισει το σκοτεινο δωματιο;;!!
μολις ειδα το παραθυρο σκεφτηκα το ποιημα του Καβαφη 'Παραθυρα'...
δεν ξερω τον συμβολισμο...
νιωθω ομως οτι για καλο ειναι...
ε;
καλη σου μερα...
Αλκυονίτσα μου,
Θεώρησα πως το φύλλωμα του δένδρου είναι απλά κεντίδι της κουρτίνας και ανοίγοντας το παράθυρο, το αντικρύζεις χωρίς φύλλα.
Λες... να παραείδα;
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Η ελπίδα πάντα ανθίζει.Και είναι ορατή από οποιαδήποτε φυλακή μας.
Αυτή είναι η δική μου οπτική, αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα.
Παράθυρο πιο παράθυρο;;;;;
Καλή σου μέρα κυρία μου
Η πόρτα που είναι, να βγώ έξω ?
Εγώ την πόρτα δεν βλέπω.
...ολόκληρο ψυχογράφημα για τον καθένα μας...
Εγώ, θάθελα να ήξερα, εσύ τι βλέπεις Αλκυόνη?
Μελαγχολικο αλλα ομορφο..
Την καληνυχτα μου..
από έξω προς τα εσώτερά σου ή το αντίθετο;
όπως και να είναι
κρίμα που δεν έτυχε.........
@ η ψυχή μου το ξέρει : καλώς ήρθες. Έχει μέρες που "πρόσεξα" το blog σου,μ άρεσε αυτό το "η ψυχή μου το ξέρει"..τίτλος που θα ταίριαζε σε πολλούς από μας,μην πω σε όλους μας.
Και το σχόλιό σου το βιβλίο της αμάντα Μιχαλοπούλου -Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη- μάλλον επειδή το φως όλα πιο έντονα τα κάνει
Καλή σου μέρα :)
@υφάντρα μου να δω πότε θα συντονιστούμε να μιλήσουμε στο τηλ. Ή εγώ θα λείπω...ή εσύ θα κοιμάσαι,διάβασα ήσουν κρυωμένη αυτές τις μέρες
Θα ξαναπάρω τ απόγευμα.Να μου προσέχεις κι άσε τα δωράκια προς "Κασσάνδρου" γενικά
Ξέρεις τί εννοώ αδερφούλα
φιλάκια
@άσκαρ ναι μωρέ μου,πλάκα κάνω κι εγώ...μου φάνηκε τόσο σουρεαλιστικά γελοία η όλη φάση
ΥΓ: μην αδικείς τα τσόκαρα,μια χαρά άνετα είναι και για πολλούς φετίχ
:))
@ωσηέ θα μπει λες μέσα σκληρή η πραγματικότητα;;
καλώς όρισες κι εσύ
:)
@αερικό μου ήμουν σίγουρη,πως αν το βλεπες και σχολίαζες,αυτήν ακριβώς την ερώτηση θα κανες
Στην οποία ήδη ξέρεις και την απάντηση
Όπως και να χει..πέρα απ το σχόλιο...μη βιάζεσαι να έρχεσαι στο τηλέφωνο όταν προσπαθώ να γοητεύσω τον πιό σέξυ άντρα του μπλογκοχωριού μας κι ας είναι ο δικός σου :P
(έγινα κατανοητή;;;;;;;)
:)φιλιά και στους δυό σας
@Βασιλική δυστυχώς όχι καλό μου
καλή σου μέρα
@γλαρένια μας εσύ και τα στολιδάκια σου παντού,τα ανύπαρκτα κεντίδια σε ανύπαρκτες κουρτίνες...αυτό το σχόλιο σε "δείχνει" Δεν παραείδες. Έδειξες έμμεσα σε μας,πως έχεις κάνει μια όμορφη φωλίτσα γα σένα και τ άλλα γλαράκια και πως έξω απ αυτή δεν υπάρχει τίποτε τόσο όμορφο ,όσο το μέσα της
Έχω άδικο;;;
σε φιλώ
@amo τις φυλακές μας πιστεύω οι ίδιοι τις χτίζουμε και μπαίνουμε μέσα..έχεις δίκιο πως η ελπίδα είναι ορατή απ οποιαδήποτε φυλακή,υπάρχουν όμως φορές που δύσκολα πολύ βρίσκουμε την έξοδο να φτάσουμε σ αυτό που βλέπουμε
καλή σου μέρα και φιλιά
@μαφαλντάκο όντως δεν είδες κανένα παράθυρο;;;;;!!!!!
με τρομάζεις
:S
φιλιάαααα
@mrs smith να σε καλοσωρίσω κι εσένα..πιο πάνω στην amo απαντούσα για την πόρτα που ζητάς
υπάρχει αλλά ίσως πάρει κάποιο διάστημα να την βρει κάποιος και ίσως κάποιος άλλος να μην τη βρει ποτέ..
καλή σου μέρα :)
@αλήτισσά μας σαν τα ποιήματά σου,που διαβάζω και δεν βρίσκω λόγια να μιλήσω
φιλώ σε
@μεθυσμενάκι το αντίθετο
όντως κρίμα που δεν έτυχε,αλλά σύμφωνα μ αυτά που λέγαμε ...ίσως και καλύτερα που δεν έτυχε
:P
Μ έπιασε το αλλεργικό άσθμα πριν ακόμα μάθω πως είσαι εδώ
γελάω ακόμα με τους παραλληλισμούς
και τις "συμπτώσεις"
θα υπάρξουν κι άλλες φορές
Το αερικό έκανε αγιασμό άραγε;;
φιλιά πολλά μεθυσμενάκι μας τόσα πολλά να πάρεις και μαζί σου εκεί
Κατά βάσιν ΝΑΙ, όλοι μας εξάλλου, πρωτίστως την οικογενειακή μας ευδαιμονία επιδιώκουμε.
Είναι όμως από μόνο του εγωκεντρικό.
Ο Γλάρος μου το λέει ...φιλοτομαρισμό....
Δε ζεις χωρίς τον παράγοντα άνθρωπο και δεν προοδεύεις. Από τους άλλους θα αντλήσεις... θα (εκ)παιδευτείς, αλλά και θα δώσεις.....
Εν τέλει, αυτός είναι και είναι ο τρόπος ζωής μας, εδώ στο Γλαροπουλαίϊκο.
Φιλί.. φιλί.. φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
alkyoni, alkyoni, το alter ego μου πρεέπει να είσαι ...lol , μόλις διάβασα το σχόλιο σου περί ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!
Καλημέρα
Στο φως της μέρας οι αληθινές αισθήσεις...
Το σκοτάδι, καλός σύμμαχος των μυστικών και των κρυμμένων ενοχών.
Καλό βράδυ...
Φως ή σκοτάδι τελικά; Εγώ προτιμώ το δεύτερο σε γενικές γραμμές. Το φως προδίδει, ανοίγει, αναλώνεται. Αλλά μην το φοβάσαι θέλει κι αυτό το χρόνο του.
Όλα στη ζωή είναι άσπρο και μαύρο.
Εμείς επιλέγουμε λοιπόν, το φως ή το σκοτάδι!
Καλό μήνα και καλές γιορτές
ο πίνακας παρ' όλα τα "δεινά"
είναι υπέροχος :)
@Φ-Μ γλαρένια μας πολύ σπάνια πέφτω έξω ε;; :)
@insomnia λες .. για έναν Αναστάση;;;
αλλά ήταν "γελοίο" όντως
@Δημήτρη καλώς ήρθες "Το σκοτάδι, καλός σύμμαχος των μυστικών και των κρυμμένων ενοχών..." και όχι μόνο.
Θα το ονόμαζα και λυτρωτικό
@Βασίλη μου εδώ μοιάζουμε.φιλιά
@Τάσο καλώς σε κι εσένα..
Υπάρχουν κι άπειρες αποχρώσεις του γκρίζου,αλλά όπως και να το κάνουμε η ζωή είναι πολύχρωμη.μόνο που τα χρώματα μερικές φορές είναι τόσο έντονα που πονάν τα μάτια..
Δεν ξέρω αν έχεις μπλογκ...δεν μπορώ να μπω
@Ελένη μου απ την ψυχή ως την ψυχή...
Μπορούμε και να σχεδιάσουμε μια πόρτα στον τοίχο.
Και να την ανοίξουμε.
Και να πλημμυρίσει φως.
Όλα στο μυαλό μας είναι Αλκυόνη μου. Και το φως και το σκοτάδι. Κάπου εκεί γίνετε το προσωπικό μας πάλεμα. Κάπου εκεί στα όρια του νού και των πραγματικοτήτων που έχει δημιουργήσει.
Στα όρια των επιλογών μας.
σε λιγο καιρο μονο σε πινακες θα μπορουμε να βλεπουμε το πιο απλο τοπιο, ενα δεντρο, λιγο φυση ρε ανθρωπε..
κρεμαστε στα παραθυρα σας πινακες, μηπως μπει και λιγο φως επιτελους!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home