Σάββατο, Οκτωβρίου 28, 2006

στα πιο απλά..

που μας συμβαίνουν και πιο πολύ στα μη αναμενόμενα,βρίσκουμε μερικές φορές λίγη χαρά...ακριβώς τη στιμή που τη χρειαζόμαστε.
Μη αναμενόμενη "επισκεψούλα" μου σ ευχαριστώ
είχα ανάγκη,από ένα χαμόγελο
Καλώς να ορίσεις πάλι,όποτε θες!!!!

buzz it!

Sunrise Monet

buzz it!

Σάββατο, Οκτωβρίου 21, 2006

πέρασε.....














κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί...
πεθαμένες καλησπέρες
ΔΕΝ γουστάρω να μου πει.....

buzz it!

Πέμπτη, Οκτωβρίου 19, 2006

Στην από κει μεριά



Ένας καθώς πρέπει κοινωνικός αποκλεισμός

Μία από τις μορφές του κοινωνικού αποκλεισμού είναι εκείνη που στερεί σε ανθρώπους ευκαιρίες για εργασία και δημιουργία -και επομένως τη δυνατότητα ενσωμάτωσής τους στο κοινωνικό σύνολο- εξαιτίας της προχωρημένης ηλικίας τους. Εξοστρακίζονται δηλαδή οι άνθρωποι από την κοινωνική δραστηριότητα, καταδι­κάζονται σε κοινωνικό λήθαργο, για λόγους που δε στηρίζονται στην ιατρική και την επιστήμη, αλλά χάρη των αξιών και των προτεραιοτήτων που έχει επιβάλλει το υπάρχον κοινωνικό και πολιτιστικό μοντέλο.
Οι άνθρωποι που νιώθουν υποχρεωμένοι να ταξινομούν τους άλλους ανθρώπους, χρησιμοποιούν για ευκολία τη χρονολογική τους ηλικία. Έτσι η χρονολογική ηλικία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο εξουσίας και ελέγχου.
Το πρόβλημα είναι ότι στην κοινωνία μας, που χαρακτηρίζεται από τον ξέφρενο ανταγωνισμό και την ταχύτητα, δεν υπάρχει θέση για την ελαττωμένη ψυχοκινητική ταχύτητα των ηλικιωμένων. Από όλους αναγνωρίζεται ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ταχύτητα είναι κρίσιμη - όπως ένας γρήγορος ελιγμός για την αποφυγή ενός απρόσεκτου οδηγού. Υπάρχουν όμως πάμπολλες περιπτώσεις όπου η κρίση, η εμπειρία και η αίσθηση του σκοπού μετράνε πολύ περισσότερο από μια γρήγορη κίνηση που δεν αποσκοπεί συγκεκριμένα κάπου.
-----------
Η Αιωνιότητα παίρνει σάρκα και οστά όταν τα βήματά σου συνεχίζουν να πηγαίνουν ενώ εσύ έχεις φύγει

Όταν το άρωμά σου συνδέεται εν τη απουσία σου με τους αδένες των ανθρώπων για να εκκρίνουν πάθη και έρωτες

Όταν το σχήμα της μορφής και της δημιουργίας σου βρίσκεται στα χείλη και τα μολύβια ανθρώπων που δεν έτυχε να σε γνωρίσουνε όσο ζούσες. Άλλωστε γι' αυτούς τίποτε δεν άλλαξε τώρα που έφυγες. Η παρουσία σου ήταν όχι ένα ον οπτικής απτής συνάντησης, αλλά ένα ον- βιβλίο, ένα ον- μουσική, ένα ον-αγάπη

Και συ τότε στην αντίπερα όχθη να ξεχωρίζεις πιο πολύ κι απ' τους εναπομείναντες στην από δω μεριά

* Το παραπάνω κομμάτι δημιουργήθηκε εξαιτίας της ανάγνωσης ενός αποσπάσματος από το προσωπικό μου ημερολόγιο, όπου όταν ο γιος μου ο Κωστής ήτανε τεσσάρων χρονών, και του διάβαζα ένα βιβλίο, σε κάποιο σημείο του παραμυθιού πεθαίνει ένα παιδάκι και ο Κωστής με διακόπτει και μου λέει : Μπαμπά γιατί δεν τραγουδήσανε το παιδάκι για να ξεπεθάνει;

(Αυτό πιθανόν προέκυψε από την απάντηση που είχα δώσει σε προηγούμενη αναφορά μου για το πώς ζωντανεύουν οι αντάρτες που έχουν πεθάνει, και του είχα πει ότι αυτό γίνεται όταν οι άνθρωποι τους τραγουδάνε)
---------------------------------

Xρόνια παλεύω να μάθω πού επιστρέφει τελικά η ανάταση της ψυχής που ο καθένας νιώθει στα ορόσημα της ζωής του, σαν όπως έχοντας ώρες ή μέρες πεζοπορήσει και ξαφνικά βρίσκεται στην κορφή ενός όρους, λουσμένος στο διάφανο φως, να αγναντεύει με χίλια μάτια τον ατέλειωτο ορίζοντα του κόσμου

Πού κατατίθεται η κραυγή της ψυχής του, όταν μόλις έχει τελειώσει ένα έργο ζωής και κάθεται σιωπηλά στην αχλή μιας ηδονής, μοναδικής για το είναι του;
Ποιος άλλος είναι ο αποδέκτης μιας εξαίσιας ερωτικής πανδαισίας, ολόσωμης και ολόψυχης σύντηξης στα αλώνια των ονείρων, πέρα από τους φυσικούς της εταίρους;

Ποια γνώση κρύβεται πίσω από την αναζήτηση για τους δρόμους που ταξιδεύουν τούτες οι αισθητικές και νοητικές ανατάσεις; Πόσο μακριά πάνε πέρα από την ηδονή ή την ευτυχία των προσώπων; Ακόμη πέρα και από την ωρίμανσή τους, το ανέβασμα ή το σμίλευμα της τελειότητάς τους;
Είναι γιατί νιώθουμε το χρόνο να διαστέλλεται τούτες τις στιγμές, να παίρνει φτερά και να δραπετεύει από την βαρύτητα των σωμάτων και των προσώπων. Κάτι σαν να συνεχίζεται ο χρόνος πέρα από το περίγραμμα της ζωής και της πράξης, σαν τον κομήτη που η ουρά του απλώνεται και ασημώνει όλο τον ουρανό

Ναι, αυτό είναι που δημιουργεί την σύγκρουση και την αναζήτηση του άρρητου. Η βεβαιότητα της αθανασίας για πράξεις ύψιστης αισθητικής, όπως αυτές που μπορεί να λειτουργούνται από δυο σώματα ένα αυγουστιάτικο βραδινό, ψηφίδες στο γέμισμα του φεγγαριού

Είναι που η ομορφιά που γεννιέται από τις πράξεις, διαχέεται, διαστέλλεται και αγγίζει τα πρόσωπα, αλλά δεν επιστρέφει σ' αυτά. Τα ραντίζει με το άχραντο μυστήριό της και φεύγει. Προκύπτει από την ύλη, από τα πρόσωπα, αλλά δεν πεθαίνει μαζί τους, δε φυλακίζεται ανάμεσά τους. Τα γαληνεύει και τα χαιρετάει στη στιγμή. Εξακοντίζεται στο στερέωμα, στην αέναη συνάθροιση αισθητών και ανεπαίσθητων δονήσεων όλων των ανθρώπων από γέννησης του κόσμου, σε ένα απόλυτο και αιώνιο φως Τι να κρύβεται πίσω από την αίσθηση ότι δεν μπορεί να είμαστε μόνο εμείς οι αποδέκτες, εμείς που είμαστε ταυτόχρονα και οι δημιουργοί αυτής της ανάτασης; Έτσι που αν τύχει και βρεθείς μια ξάστερη νύχτα με όλα τα φώτα της ψυχής σου ανοιχτά, θα μπορέσεις να αφουγκραστείς και τις δικές σου χορδές, τις δικές σου φωτεινές διαδρομές να πάλλονται σ'αυτή την ουράνια συμφωνία. Άκου.
------------------

Η μεταμόρφωση

Άφησέ με
Αν συνεχίσω, ρυάκι όπως είμαι,
θα στερέψω θα ρουφηχτώ από τη γη
και θα χαθώ

Ίσα που προλαβαίνει
να με πάρει ο άνεμος
να με κουβαλήσουν στις πλάτες τους
τα σύννεφα
σε άλλους τόπους

Να γίνω
βροχή και
λίμνη, λάσπη, ωκεανός
για να εξακολουθώ να υπάρχω
μέσα από την αναίρεση της παρουσίας μου
παρών μέσα από τη μη ακεραιότητα μου,
και μετά από το ρυάκι
και μετά από τη βροχή
και μετά από τη λίμνη

Άφησε με γιατί έτσι μόνο μπορώ να υπάρχω
με πολλές μορφές με πολλές ζωές
και γω θα σ'αγαπώ .....
--------------------
τα ποιήματα και κείμενα είναι απ την προσωπική σελίδα του ανθρώπου που θαύμασα και ψήφισα...
Ήθελα να σας δείξω μερικά
περισσότερες πληροφορίες
  • σ αυτό το site

  • Και ίσως όλο αυτό να το δημοσιοποίησα μόνο και μόνο για να δείξω πως ΔΕΝ είναι όλοι στη Θεσ/κη επιπέδου Ψωμιάδης-Παπαγεωργόπουλος
    Ας μου συγχωρεθεί η επιμονή...είναι που ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί η πόλη μας ΔΕΝ μπορεί να ξεφύγει απο το καταραμένο δίδυμο...

    buzz it!

    Κυριακή, Οκτωβρίου 15, 2006

    Η Θεσσαλονίκη ΔΕΝ..... (ακολουθεί πολιτική διαφήμιση)














    έχει μόνο τον Ψωμιάδη τον Παπαγεωργόπουλο Καρατζαφέρη και λοιπούς "ομοίους"
    Πρίν λίγο ψήφισα
    Με τί κριτήριο; Μάλλον πρέπει να μαι ειλικρινής.
    Ψήφισα κάποιον που δεν "ακούστηκε" σχεδόν καθόλου σ όλη την προεκλογική περίοδο.
    Που δεν τον διαφήμισαν τα ΜΜΕ, που δεν επιδίωξε να διαφημιστεί,ούτε τρέχοντας σε πυρκαγιές,ούτε σε σπασμένα γεφύρια
    Πώς τον "γνώρισα"; Σ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το μόνο δικό του ήταν δύο αφίσσες που είδα όλες κι όλες
    Πουθενά δεν άκουσα ή διάβασα " ακολουθεί πολιτική διαφήμιση"
    Δεν βρώμισε την είσοδο πολυκατοικιών ούτε τα γραμματοκιβώτιά μας με έντυπα-διαφημιστικά του ...
    Αποφάσισα να τον ψηφίσω,μόνο και μόνο γι αυτή τη διακριτικότητα και το σεβασμό...
    Γυρνώντας σπίτι έψαξα στο διαδίκτυο να μάθω περισσότερα....
  • κι έμαθα

  • χαμογέλασα πρώτη φορά ευχαριστημένη
    ξέρω,έχω αποδεχτεί το γεγονός πως η Θεσσαλονίκη δύσκολα θα ξεφύγει απ το δίδυμο Παπαγεωργόπουλος -Ψωμιάδης
    Ίσως να μην ξεφύγει και ποτέ....
    Πάντα όμως υπάρχει κάποια ελπίδα..

    buzz it!

    Πέμπτη, Οκτωβρίου 12, 2006

    Ηχώ και....












    Νάρκισσος..

    Τα σχόλια δικά σας

    buzz it!

    Page copy protected against web site content infringement by Copysca
pe SYNC BLOGS


    ask2use.com: Μόνο αποσπασματική αντιγραφή
    ask2use.com: Απαραίτητη η δωρεά σε φιλανθρωπική οργάνωση
    ask2use.com: Μόνο για μη-κερδοσκοπική χρήση
    ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
    ask2use.com: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια
    website stats Who links to my website?