έτσι τυχαία
Σε είδα μέσα σε μια γκρίζα παγωμένη λίμνη,να τριγυρνάς με τη βάρκα σου.
Μου φάνηκες λυπημένος.Είπα να κάνω την ψυχή μου νούφαρο,να ομορφαίνει τη λίμνη σου.
Δε φαντάστηκα πόσο άγρια χτυπούσαν τα κουπιά σου......
Eίναι μερικοί....Εκεί κοντά στα μεσάνυχτα,που ξύνουν το σκοτάδι με τα νύχια τους και
βρίσκουν κομμάτια φως
Αλκυόνη Παπαδάκη
posted by Alkyoni at 11:12 π.μ.
54 Comments:
Πολύ όμορφο αλλά και άγρια,δυνατή,η σκηνή με το νούφαρο να το διαλύουν τα κουπιά...
Καλή σου μέρα!
Είσαι η Αλκυόνη Παπαδάκη;
@gitsaki καλή μέρα ... πραγματικά πολύ άγρια η σκηνή :*
@ καντ&καντ πολύ θα το θελα :)
@gitsaki κάτι έχει πάθει το beta δεν μπορώ να σου αφήσω σχόλιο :|
Μακριά από ψαράδες! :)))
Να αλκυόνη μου γιατί τα έχω πάρει...
Και γιατί δηλαδή να βάζουμε εμείς τα πανέμορφα τα νουφαράκια μας σε όλες αυτές τις άδειες λίμνες με τους βίαιους (ή απλώς αδιάφορους και απρόσεχτους) βαρκάρηδες;
Αν θέλουν να χαρούν τα ματάκια τους νουφαράκια, να έρθουν στη δικιά μου λίμνη που θα τα έχω κορόνα στο κεφάλι μου και θα τα φροντίζω.
Ε άμα πιά
"Είναι κάτι αγάπες, φυλακές γεμάτες πάνω μας που γείρανε..." Αυτό το τραγούδι μου θύμισες!
Γι αυτό ακόμα catatonic? Για cheer up!
Το τραγούδι που σου προανέφερα .
αλκυόνη, ο μπλόγκερ παίζει με τις αντοχές μου... 2 φορές σχολίασα στο προηγούμενο και δεν τα "πηρε"- τα νευρα μου- θα σου πλέξω κασκόλ.... (δες στο "θυμό" της αλκιμήδης).... στην ανάγκη θα βγω και ως ανώνυμη... είναι, επειδή είμαι στη "φάση" μου να ξύσω το σκοτάδι να βγάλω φως... θα 'ρθει το φως- έτσι θέλω να πιστεύω και έτσι θα γίνει... με τα κουπιά μου θα τα χάιδευα τα νούφαρα!!!! φιλάκι καλή μου:)))
και Ω! μπλόγκερ σε παρακάλω πάρε το κομμεντάκιον!!!!
Ta kommatia fotos einai to antivaro. Yparxei ke to timima. Dioti to na ksineis to skotadi, opos tha ksereis kala, den einai oute efxaristo oute anodino. Einai omos litrotiko... Deute lavete fos lipon :)
Καλησπέρα φίλη! Όλα καλά;
...τερμα τα νουφαραααααααααα ..κατι σε τσουκνιδα χρειαζεται σε μερικους ....
Όμορφα, δυνατά λόγια. Συνωνόματες ε;; Σπάνιο όνομα...κι όμως!!
@ μαύρη ντάλια :)
@αλκιμήδη ή άλλη όψη του νομίσματος ε; :* ξεθύμωσες;;;
@ ρένι ευχαριστώ για το τραγουδάκι :*******
@ υφάντρα μας ήρθε το κομμεντάκιον όπως βλέπεις... κι εγώ τα χα πάρει που δεν μπορούσα ν αφήσω σχόλιο σχεδόν σε κανέναν με beta ¨***
@μη χειρότερα λες να ναι "το Αληθινόν" ;
@ βοριά μου όλα καλά ... :)
@ Σέβι μου αρχίζει και μ αρέσεις πιο πολύ.... :**
@γωγούλα αν εννοείς εμένα και την Παπαδάκη συνονόματες ...όχι ... πέρα απ του ότι μ αρέσει,είναι ένα όνομα που θα μ άρεσε να χα :)
έντονη αντίθεση, σχήμα οξύμωρο... αλλά αληθινό. πρέπει κάποιος να φτάσει στα βάθη, τα σκοτεινά βάθη της ύπαρξης για να αναδυθεί!
..κι αν.. λεω αν..αντι για νουφαρο ησουν βαρκαρισσα με κουπια..στην ιδια λιμνη κι εσυ..θα ηταν καλυτερα λες??φιλι..
Τα κουπιά όμως τα είχε δει..
Δεν τα είχε δει;
Γιατί να θέλει να πάψει ο βαρκάρης να χρησιμοποιεί τα κουπιά της βάρκας του, αφού αυτά τράβηξαν την προσοχή της...
Ή κάνω λάθος;
θυμωμένη με εμένα κι' εγώ ...
Δεν τις θέλουν τις λίμνες μας για πολύ...
Και πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να γίνουμε θάλασσες!
@ αλεξάνδρα έτσι μάλλον είναι ε; :)
@Φεγγαραγκαλισμένη μου δεν μπορώ να σ απαντήσω,δεν έχω ακόμη βρεθεί και δεν κάνω πλάκα :*
@μάρκος τί δεν κατάλαβες ή τί δεν κατάλαβα εγώ (ως είθισται;;) :)
@όληΜΑΣηζωή με ποιά έννοια θάλασσες;;; ενδιαφέρον ακούστηκε αυτό :) :**
κι ομως είσαι εκεινο το νουφαράκι που ο Μονέ ξεχώρισε και έκανε πίνακα, το ίδιο νουφαράκι που κάθισε πάνω το φιλοξένησε το βατραχάκι πριν δεχτεί το φιλή της όμορφης κοπέλας και ξαναγίνει πρίγκιπας...λες να σε αφήσει έτσι ο Θεός?
...τα είπε η Σέβι
Καλό βράδυ alkyoni
...όνειρα γλυκά και ζεστά να σε σκεπάζουν:)
xxxxx!
ναι (για μένα :), ο δρόμος της αυτογνωσίας περνάει μέσα από κατάδυση και εκεί μέσα μπορεί κάποιος να δει το μεγαλύτερο φως, συγκεκριμένα να το ξαναφέρει στην επιφάνεια.
δύσκολα μονοπάτια και όχι για όλους, γιατί πονάει πολύ ο δρόμος...
δεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω, την ωραία φωτογραφία ή τον υπέροχο στίχο;
"Επρεπε να κάνει τόπο στην ψυχή μου ο χρόνος"
Aυτη η φραση της Παπαδακη με εχει σημαδεψει !!
Μαρκο,
το νουφαρο ηξερε πως καποια στιγμη ο βαρκαρης θα το πλησιασει , ηλπιζε πως θα το θαυμασει, πως με την ομορφια του θα αγγιξει την ψυχη του.
Οταν πλησιαζεις καποιον με τοσο καλες προθεσεις αυτο που δε μπορεις να σκεφτεις ειναι πως θα σε τσακισει!!
Η Αλκυόνη είναι μοναδική και ως Άνθρωπος!
Φιλιά πολλά Αλκυόνη μου!
Καλό σου βράδυ!
Κυκλάμινο
το γράφω για καλό και για κακό.
Δεν μπορώ να αφήσω σχόλιο.
Μου είναι αδύνατον ΄στην τόση ομοφιά.
Δϊνω απλά το παρόν μου
@mayamaya απάντησα στο μπλογκ σου
καλή σου μέρα :)
@exilio κι εγώ της απάντησα πως έχει απόλυτο δίκιο :)) !!!! καλημέρα και σε σένα μικρό μας!
@ο δείμος του πολίτη είναι μερικά αποσπάσματα των βιβλίων της Παπαδάκη που μόνο με ποιήματα μπορούν να παρομοιασθούν.Μοιάζει να σταματάει η διήγηση,η πλοκή,ο χρόνος...όλα και μπαίνουν αυτά "εμβόλιμα" κι είναι τέλεια :)
@άννα-μαρία πάρα πολλές οι φράσεις της που μας εκφράζουν,μας σημαδεύουν,μας κάνουν να σκεφτούμε λίγο πιο πολύ ε; φιλί!
μ άρεσε η απάντησή σου στον Μάρκο. Δεν θα τη διατύπωνα,μάλλον δεν θα μπορούσα ν απαντήσω έτσι...
@Ελπίδα μας την Αλκυόνη έτυχε να τη γνωρίσω.Είναι όντως μοναδική και όπως το λες εσύ σαν Άνθρωπος.Το πιό όμορφο είναι τα μηνύματα ιστοριούλες που μου στέλνει στο κινητό...γέμισε η μνήμη του κινητού και τα γράφω πλέον,τα κρατάω σαν "δώρα" πολυαγαπημένα. Μ αρέσει πιο πολύ όταν υπογράφεις σαν κυκλάμινο...μοιάζει να φυτρώνει κυκλαμινάκι εδώ :) κι είναι πανέμορφα λουλούδια φιλιά
@φοίνικα καλή μέρα και σε σένα :)
@ Αλκυονη
Απόσπασμα απ' τη "βαρκαρισσα της χιμαιρας" :
" ..Χασαμε πολλα, γιατι δε μαθαμε ποτε να στηνουμε στην ψυχη μας αναχωματα.
Χασαμε, γιατι δεν φορεσαμε στολες παραλλαγης.
Μα περισσοτερα χασαμε, γιατι μπερδεψαμε την αγαπη με την ανοχη..."
Αγαπημένη μου ποιήτρια η Αλκυόνη Παπαδάκη...
Ρίχνει φως στα βράχια της ψυχής μας και τα ζεσταίνει.
Ναι, Αλκυόνη μου, αλήθεια λέει....
(Αλκυόνη Παπαδάκη υπέροχη...:)
Έτσι είναι η ζωή νούφαρο. Εγώ πρέπει να χτυπώ τα κουπιά μου για να ζώ και εσύ να ανθίζει για να ζείς. Πρέπει να συνεχίσουμε και οι δύο μας το ταξίδι στην ζωή.
Κάπου δήλωσες απορία για τον "αγαπάω και αδιαφορώ", όταν σου έκανε υβριστικά σχόλια και σου έστελνε μέιλς. Μη δίνεις σημασία, είσαι τυχερή που σε πλησίασε επιθετικά. Το αντιθετο θα σου έκανε τη ζημιά. :) Trust me.
Καλώς σε βρήκα, Αλκυόνη. :)
κι'αν συνεχίζουν να βρίσκουν σκοτάδι, τι γίνεται;;;
καληνύχτα αλκυόνη...
Πολύ καλό...
Καλημέρα.:)
Πολύ όμορφο!!!
Χτύπησαν τα κουπιά ... αλλά δεν πόνεσε το νούφαρο...
Έτσι νομίζω...
Άλλωστε τα νούφαρα ζούνε πάντα,
ξεροντας πως κάποτε θα πονέσουν απο τα κουπιά κάποιου...
Για τα νούφαρα δεν ξέρω... αλλά η ψυχή αντέχει! Στο υπογράφω...
Καλημέρα και μη φοβάσαι τίποτε!
Πολύ γλυκό & πονεμένο καλή μου... Όπως ακριβώς η ίδια η ζωή! Που δυστυχώς δεν είναι δίκαιη...
Μάζεψε τα κομμάτια σου & προχώρα! Kαι μην ξεχνάς: ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιό δυνατούς. Απλώς την άλλη φορά θα είσαι λίγο περισσότερο προσεκτική "νουφαράκι" πανέμορφο!
Την Καλημέρα μου
"Eίναι μερικοί....Εκεί κοντά στα μεσάνυχτα,που ξύνουν το σκοτάδι με τα νύχια τους και
βρίσκουν κομμάτια φως"
Εγώ γιατί έχω ταλέντο στο αντίθετο;
να βρίσκω σκοτάδι εκεί που έχει φως;;;
Το γραπτό σου είναι πολύ γλυκό, αλλά εμένα με νευρίασε, ίσως γιατί τραβάω ένα ζόρι τελευταία μ' όσους έχουν μεγαλώσει τόσο που θα 'πρεπε πλέον να ξέρουν να κωπηλατούν. Anyway, δικό μου το πρόβλημα. Και μετά τι έγινε; Διαλύθηκε το νούφαρο; Μήπως θα' πρεπε να αγριέψει και να ρίξει καμιά σφαλιάρα στον κωπηλάτη μπας και ταρακουνηθεί; (τελείως αντιποιητική η διάθεσή μου σήμερα, Αλκυόνη μου).
Κι όσο το καλοσκέφτομαι, ξέρεις τι είναι να σου 'ρθει σφαλιάρα από νούφαρο; Τον ουρανό με τ' άστρα κι όλους τους αγγέλους βλέπεις χριστουγεννιάτικα!
Έτσι κι αλλιώς η λίμνη δική του είναι.
Αν ταράσσει τα νερά, κατηγορώντας μετά τους ανέμους, εκεί θα λούζεται μια ζωή.
Χτυπώντας στα πλευρά τα κουπιά του.
Μ' εσένα τι γίνεται.
Το νουφαράκι σου και δρόμο.
Ν' ανθίσει εκεί που πρέπει.
Στη δική σου λίμνη, ναι;
Η ώρα έφτασε.
Εμπρός για τα παραμύθια μας.
Μάλλον ήλθε η ώρα του ταξιδιού!
@αερικούλι μ κι αυτό το απόσπασμα πολύ καλό,μάλλον πολύ αληθινό.Θες χαμογελάκι ε;; Δεν έχει. :P
@ candyblue και κάτι σαν ελπίδα ε;;; :***
@weirdo υπέροχη συγγραφέας όντως :)
@ανώνυμε δεν θυμάμαι.Για να το λες κάτι θα ξέρεις.
@Γιώργο μου έχουν πολύ υπομονή κι επιμονή :)
@jasaon καλώς σε :)
@shades ... τελικά συμφωνήσαμε πολλοί πως είναι ένα όμορφο απόσπασμα :)
@παιδίσκη μας δεν το δέχομαι αυτό χαρά μου. Πολύ μοιρολατρικό δεν βρίσκεις πως είναι;; :xxx
@ηλιαχτίδα καλοδεχούμενη κι εσύ πάντα και η συμβουλή σου. φιλί
@ΜπεΜπεΛαc μας σκέψου και θα δεις πως κι αυτό "χάρισμα" είναι :)
@maria irbarna μ έριξες κάτω απ τα γέλια μόλις διάβασα το σχόλιό σου. Κάτι τέτοιο μακάρι να ήταν μπορετό :)
@καπετάνισσα τέτοιες συμβουλές γίνονται άμεσα "πραγματικότητα" :xxxxxxx
@Σ.Τ. ποιά παραμύθια;;; :)
@Σαλώμη 6 μέρες μείναν :)xxxxxx
@ Αλκυονη
Σου 'χω κι αλλο απόσπασμα εδω
:-))
πολυ ομρφο κ γλαφυρη αποδοση των εικονων... αραγε να υπαρχει μια τετοια εικονα στη συγχρονη πραγματικοτητα?
Αναρωτιέμαι... μήπως η λύπη τελικά ψάχνει για θύματα...
η ωρα δωδεκα το μεσημερι κι η ωρα δωδεκα τα μεσανυχτα, ιδιες ειναι, ειπε η τσιγγανα η Χριστινα
κι εμεις κυρια, αφηνουμε το φως ανοιχτο στη μεση της καμαρης, ολη μερα
φοβομαστε
βγαινουν οι ψυχες οι πονεμενες κυρια, εκεινες τις ωρες
ετσι μας ειπε η γιαγια
εχετε δει εκεινο το χαλασμα στο ...
επεσε με το σεισμο
πλακωσε τον ... τον Πακιστανο
κανεις δεν τον ειδε
καθε δωδεκα ομως, ολοι τον ακουν και τα βραδια μερικοι τον βλεπουν
κι εμεις φοβομαστε, κυρια, ειπε η τσιγγανα η Χριστινα με φοβο και πιστη στα ματια
κι επειτα, η Χριστινα χαθηκε
καποιοι την ειδαν στα φαναρια να πουλαει χαρτομαντηλα
με πεισμα και προσμονη στα ματια
ωρα της καλη να ειναι...
τα μεσανυχτα ειναι κατι ανθρωποι που κουλουριαζονται εμβρυα στ' 'αχυρενια' στρωματα τους
απο φοβο
ειναι κατι ανθρωποι που ψαχνουν την πιστη τους στους ισκιους των τοιχους τους
ωρα καλη να εχουν...
κι εσυ το ιδιο Alkyoni
χαιρετω
OMORFYNES OMWS THN PAGWMENH GRIZA LIMNH... AFTO DEN H8ELES ALLWSTE?? KAI AS SE PONESAN TA KOUPIA...
OTI AXIZEI PONAEI... ETSI DEN LENE??
FILIA
@ αερικούλι μου σ ευχαριστώ φιλάκι
@ ανεξάρτητος δεν κατάλαβα τί εννοείς!
@synas σ απάντησα στο μπλογκ σου :)
@ ορελί μου να περνάς πιο συχνά να μ αφήνεις τέτοιους μονολόγους... (έχω και mail ξέρεις να μου στέλνεις από κεί) φιλιά τσιγγάνα μου
@ soulmates έτσι λένε . Τί άλλο να σου απαντήσω αν αυτό όντως το πιστεύεις;;;
στο μειλ σου, εστειλα απαντηση στο ερωτημα σου αλλά δεν ελαβα σημαδι οτι το πηρες :)
κανω οτι προλαβαινω Alkyoni
τιποτε πιο πολυ
και οι εμπνευσεις, οταν ειναι τοσο μακροσκελεις, δεν ειναι καθημερινες οπως ειναι τα περασματα μου απο τα καλυβια ολων στη μικρη μου λιστα
Δημοσίευση σχολίου
<< Home