"Τα άστρα δεν είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους. Γι αυτούς που ταξιδεύουν,τα άστρα είναι οδηγοί.Για άλλους,δεν είναι τίποτε περισσότερο από μικρά φωτάκια. Για κείνους όμως που ναι σοφοί,τα άστρα είναι προβλήματα"
βρήκα στον ουρανό, βαθιά σοφία και την ταίριασα με αριθμούς. δεκάδες πάνω σε κίτρινο νήμα, εκατοντάδες πάνω σε γαλάζιο νήμα, χιλιάδες πάνω σε πράσινο νήμα, εκατομμύρια πάνω σε μαύρο νήμα.
Προβλήματα; Ευκαιρία για σκέψεις και συλλογισμούς τους δίνει! Όταν τα βλέπω τα βράδια, μου θυμίζουν άσπρο πολύπλοκο κέντημα στο -σχεδόν- μαύρο φόντο του ουρανού! ;)
Να εκεί! Εκείνο που φωτίζει τον δρόμο μας. Ναί εκείνο που σκορπάει την λάμψη του παντού. Αχ τι όμορφα που "φέγγεις"! Μείνε έτσι, με κάθε συνεφιά, μείνε εκεί.
μεθυσμενάκι, φιλί τεράστιο :) oρελί, απάντηση στο μπλογκ σου φαντασματάκι, θ αργήσει... ρένι, διάβασε το σχίλικο της ορελί και αν δεν το χεις ήδη πάρε το βιβλίο :* αλεξάνδρα,τα νοήματα δεν σου μένουν κρυφά :* γιώργο, ναι εκείνο που το δρόμο μας φωτίζει :)
24 Comments:
Αν είναι έτσι, δε θέλω να γίνω σοφή!
Στην άγνοια, στην άγνοια να κατοικώ
τα αστρά να κοιτώ
να τα μετρώ
σημάδια των στιγμών μου να τα βάζω!
κι αν πέσει και κανένα να κάνουμε και καμιά ευχή βρε αδερφέ
Την καλημερα μου
Μας ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, σε μνήμες ζεστές γεμάτες αγκαλιές χαμόγελα με γλυκό τρόπο..
Σε νύχτες λευκές...
@alci περίμενε και τη συνέχεια βρε ...
:)
χάρυβδιςς καλώς σε
shades...όντως....
βρήκα στον ουρανό, βαθιά σοφία και την
ταίριασα με αριθμούς.
δεκάδες πάνω σε κίτρινο νήμα,
εκατοντάδες πάνω σε γαλάζιο νήμα,
χιλιάδες πάνω σε πράσινο νήμα,
εκατομμύρια πάνω σε μαύρο νήμα.
εχεις διαβασει τον Γραμματικακη να μιλα για τους σοφους και τ΄αστρα; :)
αλλη φαση!!
καλο απογευμα!
Liked it...
Περιμένω την συνέχεια ;)
Προβλήματα; Ευκαιρία για σκέψεις και συλλογισμούς τους δίνει!
Όταν τα βλέπω τα βράδια, μου θυμίζουν άσπρο πολύπλοκο κέντημα στο -σχεδόν- μαύρο φόντο του ουρανού! ;)
όμορφο ταξιδεμένο κείμενο και εικόνες ως την άκρη του σύμπαντος που πιάνει το μάτι μας...
Να εκεί! Εκείνο που φωτίζει τον δρόμο μας. Ναί εκείνο που σκορπάει την λάμψη του παντού.
Αχ τι όμορφα που "φέγγεις"! Μείνε έτσι, με κάθε συνεφιά, μείνε εκεί.
μεθυσμενάκι, φιλί τεράστιο :)
oρελί, απάντηση στο μπλογκ σου
φαντασματάκι, θ αργήσει...
ρένι, διάβασε το σχίλικο της ορελί και αν δεν το χεις ήδη πάρε το βιβλίο :*
αλεξάνδρα,τα νοήματα δεν σου μένουν κρυφά :*
γιώργο, ναι εκείνο που το δρόμο μας φωτίζει :)
ή ... (τα άστρα είναι) ο τόπος που οι απλοί άνθρωποι θάθελαν να στείλουν τα προβλήματά τους..
Καλησπέρα
Αναρωτιεμαι (ειπε ο μικρος πριγκιπας) αν τα αστερια φωτιζονται για να μπορεσει καποια μερα να βρει ο καθενας το δικο του.
Μάρκο ...αληθινό :)
Άννα Μαρία θα βρει ο καθένας μας το δικό του
καλημέρα :)
αν την αληθεια ηθελα να προδωσω, σε τουτο το παραμυθι των αστρων θαθελα να ενδωσω:
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Γιάννης…
ΓΙΑΝΝΗΣ: Τι θέλεις;
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Έλα σου πω…
ΓΙΑΝΝΗΣ: Πάλι;
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Έλα, Γιάννη… Μόνο εσένα μιλάω εγώ… Εσύ καλή καρδιά… γκιούλμπαξέ δική σου καρδιά…
ΓΙΑΝΝΗΣ: …Σ’ ακούω…
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Γιάννης…
ΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Τι είναι άστρα;
ΓΙΑΝΝΗΣ: Πλανήτες.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Ε…;
ΓΙΑΝΝΗΣ: Πλανήτες…
ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Άκου σου πω εγώ… Θεός λέει… Πρέπει γίνει νύχτα… Κακόμοιροι άνθρωποι πλαγιάσουνε, ξεκουραστούνε, κλείσουνε μάτια τους… Διώχνει ήλιο, παίρνει μαύρη κόλλα χαρτί κουκουλώνει ουρανό… Κοιτάζει από κάτω… Όχι, καλό λέει… πίσσα σκοτάδι… Παίρνει καρφίτσα, τσούκου τσούκου, τρυπάει εδώ, εκεί, χιλιάδες τρυπάει… Ήλιος φεγγίζει από μέσα, άστρα βγαίνουνε… Άνθρωπος βλέπει, χαίρεται, Θεός απάνω λέει… Πλαγιάζει ξεκουράζεται, κλείνει μάτια του, μέσα μυαλό του άστρα όνειρα καλά γίνουνται… Γιάννης, πατέρα σου άκου… Αυτό είναι άστρα…
Απόσπασμα Διασκευής "Αυλή των Θαυμάτων" - Ι. Καμπανέλης.
το εκανε ποστ η KV στις 24 του οκτωβρη...
καλη σου ημερα! :))
ορελάκι πανέμορφο!!!!!!!!
:) σ ευχαριστώ
Καλημερα αστερι:)
τα δικά μου, κατοικούνται,
ή
καθρεφτίζουν αγαπημένους
Καλημέρα Αλκυόνη της γεννέτειρός μου...
μικρα φωτεινα σημαδακια..ζωντανες σπιθες φωτιας..που μου κρατουν συντροφια..στα δυσκολα..φιλια..καλημερααα!!
Δεν το έχω διαβάσει! Έχω ακούσει τα καλύτερα όμως απ΄την αδερφή μου που ήταν φοιτήτρια στο Παν/μιο όταν ήταν πρύτανης! Θα το βάλω στα υπόψιν!;)
Tόσα άστρα κι εγώ να λιμοκτονώ...
Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου
...
Νομίζω ότι ήρθε καιρός να διαβάσω αυτο το παραμύθι. Συναντάω παντού μπρστά μου αποσπάσματα.
Προτιμάω να με έχει φάει ένας βόας παρά να είμαι το πετσί ενός καπέλου!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home