είναι ο μεγάλος μου καημός να έχω και εγώ ένα γιασεμί....είχα κάποτε ένα πολύ μεγάλο στην βεράντα μου , δεν είχα ποιός να μου τα ποτίζει και πάει.. χάλασε. τι κρίμα!
τι δικό σου είναι ακόμα μικρούλι..να το προσέχεις και να σου γίνει σαν τα πλατάνια!!!
Και τωρα το δημοτικο μας τραγουδακι αφιερωμενο εξαιρετικα σ' ολες τις γιασεμοπληκτες!! :-))
"Το γιασεμί στην πόρτα σου, γιασεμί μου, ήρθα να το κλαδέψω, ωχ γιαβρί μου, και νόμισε η μάνα σου, γιασεμί μου πως ήρθα να σε κλέψω, ωχ γιαβρί μου!
Το γιασεμί στην πόρτα σου, γιασεμί μου, μοσχοβολά τις στράτες, ωχ γιαβρί μου, κι η μυρωδιά του η πολλή, γιασεμί μου, σκλαβώνει τους διαβάτες, ωχ γιαβρί μου! "
Τι γλυκό άρωμαααααααααα!!! Γιασεμί το αγαπημένο μου .... μια σταλίτσα είναι μα σε τρελλαίνει η ευωδιά του ....ζαλίστηκα.. τόσο.....δυνατό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!καλησπέρα κι από μένα !!!
Το γιασεμί στην πόρτα σου γιασεμί μου ήρθα να το κλαδέψω ωχ γιαβρί μου και νόμισε η μάνα σου γιασεμί μου πως ήρθα να σε κλέψω ωχ γιαβρί μου.
Το γιασεμί στην πόρτα σου γιασεμί μου μοσκοβολά τις στράτες ωχ γιαβρί μου κι η μυρωδιά του η πολλή γιασεμί μου σκλαβώνει τους διαβάτες ωχ γιαβρί μου. (παραδοσιακό ...το τραγουδά ο Πάριος)
σόρρυ δεν είδα ...πρωτυτερα στο έστειλε και το αερικό δεν πειραζει ομως στελνω αυτο!
Είναι φορές που χωρίς αφορμή, κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί, και ξαναβλέπεις το φως, σαν να σουν χρόνια τυφλός. Κι ένας αέρας ζεστός γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί και δε σου κάνει κανείς κι όπως γυρεύεις να βρεις λίγο λευκό να πιαστείς γιασεμί στο σκοτάδι σαν άστρο ανάβει. Λευκό μου γιασεμί μη νυχτώσεις.
Είναι φορές που χωρίς αφορμή, μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή, που μου θυμίζει στιγμές από παλιές μου ζωές και ένας αέρας ζεστός γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος. Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.
Αλλά τι σημασία έχει; αφού μόνο το ανεξήγητο είναι που δίνει κάποτε στα λόγια μας τη μαγεία ενός χαμένου δειλινού, ώρες νοσταλγίας, που μας κανετε να ζήσουμε τρεις ζωές σ' ένα μοναχικό απόγευμα και συχνά στο διάδρομο συνάντησα πρόσωπα άγνωστα όπως όταν έχεις χάσει το δρόμο ή μας συμβαίνουν γεγονότα που μας φαίνονται τόσο γνώριμα, πότε τα ξαναζήσαμε; πού; Ίσως γι' αυτό κλαίω σε ώρες ακατάλληλες. Ω ανεκπλήρωτο, που ακόμα κι όταν όλα μας εγκαταλείπουν εσύ αφήνεις έξω από την πόρτα μας ενα μικρό γιασεμί.
16 Comments:
έφτασε η μυρωδιά ως εδώ... μύρισε γιασεμί το ψυχρό μου γραφείο... τι ωραία!
να μαι πάλι! ήρθα να πω καλημέρα και να πάρω μια δόση γιασεμί!
Ωραιότατο το γιασεμί σου, συναδέλφισσα! Μύρισε ως εδώ!
είναι ο μεγάλος μου καημός να έχω και εγώ ένα γιασεμί....είχα κάποτε ένα πολύ μεγάλο στην βεράντα μου , δεν είχα ποιός να μου τα ποτίζει και πάει.. χάλασε. τι κρίμα!
τι δικό σου είναι ακόμα μικρούλι..να το προσέχεις και να σου γίνει σαν τα πλατάνια!!!
φιλιά και την καλησπέρα μου!
και τα δικά μου τα γιασεμιά ανθισμένα είναι!
φιλιά πολλά!
@ doll: έλα ρε! είναι κι εκεί άνοιξη;! :P
(και το σχόλιο που ακυρώνει το σχόλιο στην Ντολλ)
και τα δικά μου! και τα δικά μου!
" Το γιασεμί στο στήθος σου
με τρέλανε κυρά μου
να το μυρίσω θέλησα
και ράγισ’ η καρδιά μου! " :-)
Καλημερα Αλκυονη!!
Και τωρα το δημοτικο μας τραγουδακι αφιερωμενο εξαιρετικα σ' ολες τις γιασεμοπληκτες!! :-))
"Το γιασεμί στην πόρτα σου,
γιασεμί μου,
ήρθα να το κλαδέψω,
ωχ γιαβρί μου,
και νόμισε η μάνα σου,
γιασεμί μου
πως ήρθα να σε κλέψω,
ωχ γιαβρί μου!
Το γιασεμί στην πόρτα σου,
γιασεμί μου,
μοσχοβολά τις στράτες,
ωχ γιαβρί μου,
κι η μυρωδιά του η πολλή,
γιασεμί μου,
σκλαβώνει τους διαβάτες,
ωχ γιαβρί μου! "
:-))
τι όμορφο!!!
Δεν έχω γιασεμιά, μόνο μια γλάστρα με παπυράκια έχω.
Α... ψέματα. Έχω ένα γιασεμί... αυτό του Σεφέρη:
Ειτε βραδιάζει
είτε φέγγει
μένει λευκό
το γιασεμί.
:Ο)
Τι γλυκό άρωμαααααααααα!!!
Γιασεμί το αγαπημένο μου .... μια σταλίτσα είναι μα σε τρελλαίνει η ευωδιά του ....ζαλίστηκα.. τόσο.....δυνατό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!καλησπέρα κι από μένα !!!
Γιατο γιασεμί σου ......
Το γιασεμί στην πόρτα σου
γιασεμί μου
ήρθα να το κλαδέψω
ωχ γιαβρί μου
και νόμισε η μάνα σου
γιασεμί μου
πως ήρθα να σε κλέψω
ωχ γιαβρί μου.
Το γιασεμί στην πόρτα σου
γιασεμί μου
μοσκοβολά τις στράτες
ωχ γιαβρί μου
κι η μυρωδιά του η πολλή
γιασεμί μου
σκλαβώνει τους διαβάτες
ωχ γιαβρί μου.
(παραδοσιακό ...το τραγουδά ο Πάριος)
σόρρυ δεν είδα ...πρωτυτερα στο έστειλε και το αερικό δεν πειραζει ομως στελνω αυτο!
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να σουν χρόνια τυφλός.
Κι ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί
κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
σαν άστρο ανάβει.
Λευκό μου γιασεμί
μη νυχτώσεις.
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αλλά τι σημασία έχει;
αφού μόνο το ανεξήγητο είναι που δίνει κάποτε στα λόγια μας τη
μαγεία ενός χαμένου δειλινού,
ώρες νοσταλγίας, που μας κανετε να ζήσουμε τρεις ζωές σ' ένα
μοναχικό απόγευμα
και συχνά στο διάδρομο συνάντησα πρόσωπα άγνωστα όπως όταν
έχεις χάσει το δρόμο
ή μας συμβαίνουν γεγονότα που μας φαίνονται τόσο γνώριμα, πότε
τα ξαναζήσαμε; πού;
Ίσως γι' αυτό κλαίω σε ώρες ακατάλληλες.
Ω ανεκπλήρωτο, που ακόμα κι όταν όλα μας εγκαταλείπουν εσύ
αφήνεις έξω από την πόρτα μας
ενα μικρό γιασεμί.
best regards, nice info »
Δημοσίευση σχολίου
<< Home