Παρασκευή, Φεβρουαρίου 17, 2006

με διάθεση εξομολόγησης....

Ντυμένη την απουσία της ζωής μου ρούχο μαύρο βαρύ
Περπατάτησα δρόμους πένθους θανάτου
Αφήνοντας ματωμένα ίχνη ουρλιαχτού
Ό,τι έζησα κλεισμένο σ ένα μικρό κοχύλι πλάι σε μια ζωγραφιά παιδική πολύχρωμες κορδέλες, φιόγκους ουράς χαρταετών
Ποιος θα μου πει τι έζησα; Αυτά που βλέπω δεν συνθέτουν εικόνα κι αυτά που στο μέλλον έρχονται έχουν μόνο ένα χρώμα το μαύρο κι είναι χωρίς σχήμα
Τα πρόσωπα όσων αγάπησα τα βλέπω κατακερματισμένα στα καθρεφτάκια των ινδικών μου ρούχων και κάπου καλά θυμάμαι ναι
Έχω αφήσει ένα κορίτσι να περιφέρεται το ίδιο ρούχο ντυμένο κάθε εποχή ένα γαλάζιο φόρεμα και να ψάχνει να βρει ότι από καιρό έχει πεθάνει
Πρέπει πρέπει να τη βρω να της πω πως αυτό που ψάχνει ο εαυτός μας χάθηκε από καιρό καιρός να φεύγουμε μαζί καιρός να γίνουμε ένα
18-1-2006
ποτέ δεν ψηλάφισες τα χρώματα της αγάπης μου του πόθου μου να νιώσεις τη δύναμη τους ποτέ.
21-1-2006
δάκρυα σκοτεινό γαλάζιο του αιγαίου πριν το μπουρίνι ξεσπάσει
τόσο ήρεμα που αγριέψαν όλα
και δεν έμεινε μια στιγμή να σκεφτείς πως υπάρχει κι εδώ κάτι μαγικό όμορφο
σ αυτό το χρώμα της άγριας ανεμώνας το πένθιμο
πως άνοιξε μες στο λουλούδι δρόμος απ τον ουρανό!!!
Λύγισαν τα κυπαρίσσια κατεβαίνουν άγγελοι μαυροφορεμένοι
Αγάπες από καιρό νεκρές θρηνώντας ψιθυρίζοντας ονόματα
Ώρα άγια του πένθους
Σιωπή
Ακινησία γαλάζια

9/2/2006
απάντησέ μου σε ποια μοναξιά μας καταδίκασες.
Με μια λέξη μόνο μια λέξη έφτασε να ραγίσει όλος ο κόσμος ,ολόκληρος ο ουρανός

buzz it!

5 Comments:

Blogger Epicuros said...

Εντύπωση μου κάνει το ότι τόσο πολλά γραφτά, τόσο πολλών γυναικών εδώ μέσα, θρηνούν τη μοναξιά! Δεν κρίνω. Καταγράφω την εντύπωσή μου. Και απορώ γιατί! Κάνω λάθος;

8:39 π.μ.  
Blogger Epicuros said...

Ε, αυτό με εντυπωσιάζει! Οι άνδρες, σε κάθε χώρο, φαίνεται ν' αναζητούν με αγωνία τη γυναίκα. Η γυναίκα έχει τόση προσφορά που η επιλογή της θα πρέπει να είναι εξαιρετικά άνετη. Αυτό λέει η λογική. Κι όμως, κάτι δεν πάει με τη λογική! Κι αυτό αναζητώ να κατανοήσω. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω ποτέ!

11:09 π.μ.  
Blogger Yannis H said...

Εντύπωση – σαν αέρας
νιώθω περισσότερο τη γεύση του
όσο προσπαθώ να τον βγάλω
φορούσε ένα βυσσινί βραδινό αέρα
μια οριζόντια σελήνη στο στόμα της
υποσχότανε πολλά
νύχια και δόντια και τρίχες και δαγκώματα αγγέλων
- αν ήμουν μαζί της και μετά από τέσσερις εβδομάδες -
αλλά ήταν μια εντύπωση

Κι εγώ σαν μικρός θεός
φύσηξα την πήλινη εικόνας της μέσα μου
και την είδα να κινείται, να ξετυλίγεται
μπροστά μου στο χαρτί
να μεγαλώνει
γραμμή τη γραμμή

Σταματώ πριν το Δένδρο που κουβαλάμε όλοι μέσα μας
και μ’ αυτήν την οδηγία ανάγνωσης

Καληνύχτα


* * *

Κοιτάζοντας μεγαλώνει το φεγγάρι
κι ασπρίζεται η ψυχή μας
σαν πεύκο: μέχρι τη μέση
τότε δεν ανεβαίνουν μαμούνια στον κορμό μας
κι όλοι μαζί φτιάχνουμε ένα άλσος ευχάριστο
σαν μέρος μαθητικής εκδρομής
όλοι θα θέλανε να μας επισκεφτούν
για να θυμηθούνε πως είναι μια μέρα ελεύθερη

1:38 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

γειά σου AIkistis,καλό το blog σου,αλλα καλό είναι να χρησιμοποιείς ένα μόνο username,γιτί μπορεί να κατηγορηθείς ως κλωνάρι και μάλιστα προσβλητικό.

2:39 μ.μ.  
Blogger Alkyoni said...

@ΚΑΤΙΑ1 σ ευχαριστώ για το σχόλιό σου
μόλις είδα και το σχόλιό σου εδώ και το μήνυμά σου στο φόρουμ του pathfinder
Ότι αφορά το "ψευδώνυμο"..
Άλκηστις εκεί, Αλκυόνη εδώ
Έχω δικαίωμα να έχω όποιο username θέλω.
άλλο το φορουμ του pathfinder κι άλλο το blog μου,που όπως βλέπεις δεν ανήκει στα blog του pathfinder
Να έχεις ένα καλό απόγευμα
Άλκηστις-.Αλκυονη

5:05 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Page copy protected against web site content infringement by Copysca
pe SYNC BLOGS


ask2use.com: Μόνο αποσπασματική αντιγραφή
ask2use.com: Απαραίτητη η δωρεά σε φιλανθρωπική οργάνωση
ask2use.com: Μόνο για μη-κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
ask2use.com: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια
website stats Who links to my website?